خانهای بر باد
(سه شنبه 86/1/28 ساعت 11:6 صبح)
در حدیث قدسی خداوند به پیامبر فرمود «به فقراء نزدیک باش و از ثروتمندان دور» و محمد (ص) نیز چنین کرد. با اینکه از خانواده اشراف مکه بود با بردگان نشست، و از ثروتمندان جز ایمان نخواست. وقتی به مدینه هجرت کرد، شتر او به اذن خدا، از بالای شهر گذشت، از پایین شهر گذشت، به حلبیآباد رسید و نشست. پیامبر ... که بعنوان رهبر وارد مدینه شده بود، در خانهای مسکن گزید، که باید با نردبان به طبقه بالای آن میرفت، کف خانه از نخل بود و اگر آب از دستش میریخت، باید آنرا در طبقه پایین جمع میکردند، نمیدانم غذای آن پیرمرد و پیرزن صاحبخانه چه بود، اما پیامبر به بخشی از آن هم راضی بود. امامان ما هم همینطور بودند، دعوت خاکنشینان را برای همسفره شدن میپذیرفتند. اما اکنون گروهی پیدا شدهاند که کاخها برپا میکنند، شمال کشور پهلو به پهلوی سواحل اسپانیا میزند از رفاه، در حالی که کثیری از مردم در رنج و گرسنگی هستند، یا بیخانمانی میکشند. باور کنید، کاخهای جدید ... کاخهای شاه را متروکه کرده است. اما مگر نشنیدند صدای خدا را که میگفت ... خانههایی آنچنان محکم بنا میکنید که گویا در آنها ابدی خواهید بود! ... نشنیدند حکم پیامبر خدا را ... وقتی خانه نوساز را که متجملتر از دیگر خانهها ساخته شده بود دستور ویرانی و ساخت مجدد داد ... نشنیدند که خدا حتی فرمان داد، چشم از زینت دنیا برگیرید ... چشمها را به خانه فقراء بگشایید، به صورت فقراء بنگرید ... وگرنه زینتهای دنیا، در چشم شما چنان بزرگ میشود، که دیگر قادر نیستید دیگران را هم ببینید ... تکبر میوه درخت کاخنشینی است، میوه ماشین آخرین سیستم، میوه لباس گرانقیمت و هر چیزی که تو را از فقراء جدا کرده باشد ... اگر ثروتمند هم هستی، در کنار فقراء باش، تا دلت از تکبر خالی باشد ... چرا که «متکبر هرگز بوی بهشت را نشنود ... با اینکه بوی بهشت ... از پانصد سال راه ... شنیده میشود»
نویسنده: فرزان حدادی
